Potrawy rozgrzewajace

Potrawy rozgrzewające

Jesień i zima sprzyjają gotowaniu potraw o walorach rozgrzewających, aby rozgrzać się w chłodne jesienne wieczory proponuję kilka wyśmienitych potraw rozgrzewających, w których za sprawą aromatycznych przypraw organizm mobilizuje swoje siły do walki z chłodem listopadowych dni...

ROZGRZEWAJĄCA ZUPA MEKSYKAŃSKA

Składniki:

500g piersi z kurczaka
1 puszka kukurydzy
1 puszka czerwonej fasoli
1 czerwona papryka
5 ogórków kiszonych średniej wielkości
3 cebule
6-8 łyżek keczupu
Vegeta albo sól
Przyprawa meksykańska "Kamis"

Sposób wykonania

Piersi pokroić w kostkę. Podsmażyć na małej ilości oleju, posypać vegetą. Jak zmiękną to wyjąć z patelni. Cebulę pokroić w kostkę, zeszklić na oleju. Dodać pokrojone w kostkę ogórki i paprykę. Wsypać osączone kukurydzę i fasolę. Posypać przyprawą meksykańską i wymieszać. Zalać wodą - do pożądanej gęstości zupy - zagotować, dodać keczup. Chwilę razem pogotować. Dodać kurczaka. Podawać gorącą zupę z białym pieczywem.

HERBATA ROZGRZEWAJĄCA

Składniki
Imbir 1 łyżeczka; cynamon 1 łyżeczka, goździki kilka sztuk, miód 2łyżki;
Herbata malinowej lub zwykła;
Sok z cytryny do smaku, pomarańcza.
Sposób wykonania
Zaparzyć herbatę, wsypać wszystkie przyprawy chwilkę pogotować, przecedzić przez sitko i dodać sok oraz miód udekorować plastrami pomarańczy.


GRUSZKI Z IMBIREM

Składniki:

Gruszki 1,5 kg;
Cukier 1,5 kg
Woda 3 szklanki;
Wino czerwone ½ szklanki;
Słodka śmietanka 200ml.

Sposób wykonania:
Gruszki umyć, obrać i każdą przepołowić, usunąć z nich koszyczki nasienne.
Z cukru, wody i wina zagotować syrop i odszumować go. Do syropu włożyć gruszki oraz dwa małe kawałeczki imbiru, namoczonego uprzednio przez noc w zimnej wodzie. Doprowadzić powoli do zagotowania. Gotować na małym ogniu 30 min.. gruszki wyjąć z syropu łyżką cedzakową na sito, syrop zaś dalej gotować, by zgęstniał. Włożyć gruszki do słoja, zalać ciepłym syropem. Gruszki są doskonałym dodatkiem do mięs lub mogą stanowić samodzielny deser z dodatkiem słodkiej śmietanki.



PIKANTNE CEBULAKI DO BARSZCZU
Składniki:

Cebula 1 kg;
Tłuszcz 125 g;
Papryka ostra i słodka, sól, pieprz;
Mąka 500g;
Śmietana 12% 250g;
Jaja ( żółtka) 2 szt.;
Sól, cukier szczypta;
Drożdże 50 g;

Sposób wykonania

Cebulę obrać i rozdrobnić w piórka. Tłuszcz rozgrzać, udusić na małym ogniu cebulę, pod koniec dodać paprykę, sól i pieprz. Wystudzić.
Mąkę posiekać z tłuszczem. Drożdże rozpuścić w śmietanie dodać cukier i sól oraz żółtka. Wszystkie składniki połączyć razem. Schłodzić ciasto w lodówce około ½ godziny.
Ciasto wałkować, układać farsz cebulowy i formować cebulaki. Smarować jajem po wierzchu ciasta. Piec w rozgrzanym piekarniku w temp. 180 stopni.

SUFLETY Z POMARAŃCZY

Składniki:

Pomarańcza 5szt.;
Masło 40 g;
Mąka 40 g;
Cukier 50 g;
Białko 3 szt.;
Cukier puder do posypania;
Winogrona do dekoracji.

Sposób wykonania

Piekarnik rozgrzać do temp.2000C, z jednej pomarańczy zetrzeć skórkę i wycisnąć sok. Pozostałym 4 odciąć czubek i za pomocą małego nożyka oraz łyżeczki do wydrążania wydrążyć miąższ. Wycisnąć z niego sok i połączyć z wcześniej odstawionym sokiem 0 około 300 ml. Masło rozpuścić i wsypać mąkę, lekko zrumienić. Zdjąć ognia i wymieszać ze skórką pomarańczową, sokiem i cukrem. Rondel pozostawić na ogniu, mieszając gotować do zgęstnienia. Odstawić by wystygło. Wydrążone skórki owinąć folią do pieczenia i wstawić je do czterech małych foremek. Ubić białka i powoli połączyć z masą z pomarańczy. Foremki ustawić na blasze, wlać do nich masę pomarańczową i wstawić do piekarnika. Piec 20 – 25 min. Po upieczeniu posypać wierzch sufletów cukrem pudrem, przybrać winogronem i natychmiast podawać.

schab pieczony

SCHAB PIECZONY NADZIEWANY ŚLIWKAMI


Składniki:

* schab bez kości 800 g
* tłuszcz 50 g
* śliwki suszone 100 g
* sól, majeranek, czosnek można zastosować przyprawę do mięsa pieczonego

Sposób przyrządzenia:

* przeprowadzić obróbkę wstępną mięsa
* śliwki sparzyć wrzącą wodą
* nagrzać piekarnik do temperatury 220 0C
* w mięsie długim i ostrym nożem wykonać otwór , który będzie nadziany śliwkami i wkładać kolejno śliwki z jednej i drugiej strony schabu
* po zakończeniu nadziewania mięso natrzeć przyprawami
* ułożyć w formie do pieczenia nasmarowanej tłuszczem
* wstawić do nagrzanego piekarnika
* do czasu powstania zrumienionej skórki piec w temp 2200C, później obniżyć do 1800C
* podczas pieczenie powierzchnię mięsa skrapiamy wodą lub polewamy wytworzonym przez mięso sosem, co zapobiega nadmiernemu wysychaniu
* po upieczeniu mięso wyjąć, przestudzić i wyporcjować na półmisek
* mięsa pieczone spożywane jako zakąska zimna podawane są często zalane galaretą lub z dodatkiem zimnych sosów np. czosnkowego, chrzanowego lub śliwkowego.

Tiramisu

Tiramisu (wł. tirarse s? - ocknij się, przebudź się) to deser, który składa się z warstwy biszkoptu nasączonej bardzo mocną kawą espresso oraz winem marsala, przypominającym w smaku cherry, na którą nakłada się warstwę kremu z kwaskowego twarożku mascarpone, jajek, cukru i śmietany, a całość posypuje się warstwą grubo zmielonych płatków gorzkiej czekolady.

Deser ten podaje się bardzo silnie schłodzony i je się zwykle do kawy espresso. Kombinacja kawy, pożywnego twarożku i gorzkiej czekolady "stawia na nogi umarłego". Tradycyjnie tiramisu spożywa się we Włoszech na drugie śniadanie - zwłaszcza w upalne dni. Niektórzy twierdzą, że oprócz zdolności "stawiania umarłego na nogi" deser ten posiada też pewne własności afrodyzjaku, czego jednak nikt jak dotąd naukowo nie dowiódł.

Istnieje co najmniej kilkadziesiąt różnych przepisów na tiramisu, które we Włoszech posiada wiele regionalnych odmian. Deser ten przyjmuje najróżniejsze rozmiary i kształty, choć na ogół jest to prostokątne lub okrągłe ciastko o rozmiarach zbliżonych do polskich kremówek.

Istnieje wiele teorii na temat historii tego deseru. Do "stolicy" tiramisu pretendują: Wenecja, skąd pochodzi twarożek mascarpone, Trewir, Siena i Florencja. Każde z tych miast ma własny "jedynie słuszny" przepis na jego wykonanie i uważa, że przepisy z konkurencyjnych miast to nieporozumienie i kiepska imitacja tego właściwego. Jedna z legend, szczególnie popularna w Sienie głosi, że twórcą tego deseru był arcyksiążę Toskanii Cosimo III de' Medici, który zwykł był go serwować na nudnych posiedzeniach rady księstwa. W Wenecji twierdzą natomiast, że tiramisu było od niepamiętnych czasów ulubioną potrawą dożów i to na grubo przed tym gdy rodzina Medici stała się wpływowa.

Tiramisu zrobiło międzynarodową karierę dopiero za sprawą I wojny światowej, kiedy to masowo zajadali się tym deserem włoscy żołnierze siedzący w alianckiej niewoli, co mogli czynić dzięki paczkom nadsyłanym przez ich żony i narzeczone, które obowiązkowo musiały zawierać ów deser.

Tiramisu

deser w polskiej wersji wykonali uczniowie klasy I B kucharz Technikum Gastronomicznego w ramach zajęć z Technologii Gastronomicznej.

Składniki:

• 4 jajka,
• 20 dkg cukru (pudru),
• cukier waniliowy,
• 0,5 kg sera mascarpone (ewentualnie 40 dkg sera śmietankowego + 10 dkg masła),
• ok. 3 filiżanki bardzo mocno zaparzonej
• 2 kieliszki amaretto (lub kilka kropel olejeku rumowego)
• twarde podłużne biszkopt),
• gorzka czekolada do potarcia

Sposób przyrządzania:

• Zaparzamy kawę, odcedzamy, wlewamy do głębokiego talerza, aby przestygła.
• W między czasie ucieramy żółtka z 1/2 ilości cukru.
• Do dobrze utartych stopniowo dodajemy ser i dalej ucieramy.
• Dobrze, jeśli możemy równolegle ubijać białka z drugą połową cukru.
• Dobrze ubite białka stanowią połowę sukcesu.
• Teraz delikatnie mieszamy masę serową z białkami.
• Dno szklanego naczynia (ok.20x40 cm) lub tortownicy wykładamy pierwszą warstwą biszkoptów delikatnie zwilżonych kawą.
• Nakładamy połowę serowej masy, posypujemy startą czekoladą i znów kolejna warstwa biszkoptów, masa i posypujemy czekoladą.
• Wsadzamy najlepiej zakryte tiramisu do lodówki lub zamrażarki ale wymaga to ciągłej kontroli, aby deser nie zamarzł ale był mocno schłodzony.

Sposób podania:

Serwujemy na małych talerzykach deserowych.

Uwaga! Bardzo ważne, aby zbyt mocno nie zmoczyć biszkoptów, gdyż w przeciwnym razie deser jest nieudany. Zatem należy biszkopty nasączyć leciutko muskając o powierzchnię kawy. Tiramisu' smakuje najlepiej zrobione z prawdziwego mascarpone. U nas jest on dość drogi, ale można wykorzystać z powodzeniem ser twarogowy śmietankowy.

sałatka

Sałatki to potrawy zawierające rozdrobnione składniki połączone najczęściej majonezem, także jogurtem, śmietaną, olejem i przyprawione. Składają się z wielu produktów: warzyw, ziemniaków, mięsa, ryb, jaj i sera.. Większość produktów wchodzących w skład sałatki poddawana jest obróbce cieplnej, ale występują także warzywa i owoce surowe oraz przetwory kwaszone i konserwowe. Stosowane przyprawy to sól, cukier, pieprz biały i czarny, łagodna sproszkowana papryka, zioła świeże i suszone, musztarda, sok z cytryny i winny ocet. W sałatkach nie przeważa smak i zapach jednego składnika, mogą dominować ilościowo dwa składniki i tak jest w przypadku sałatki z drobiu i ananasa.

SAŁATKA Z KURCZAKA Z ANANASEM


Składniki:

* pierś gotowana z kurczaka 250 g
* Ananas konserwowy 1 puszka
* Seler konserwowy 250 g
* Majonez 100 g
* Sól, pieprz do smaku
* Sałata do dekoracji
* Kukurydza konserwowa 1 puszka
* Papryka czerwona 1 szt.

Sposób przyrządzenia:

* ugotowaną i wystudzoną pierś należy pokroić w kostkę
* osaczyć kukurydze, seler i ananasa
* ananasa pokroić drobno na cząstki
* paprykę w drobna kostkę ( kawałek zachować w całości do dekoracji)
* rozdrobnione składniki wymieszać z majonezem
* doprawić do smaku
Sałatkę można podawać jednoporcjowo w pucharkach wyłożonych liśćmi sałaty a wierzch dekorować pozostawionymi składnikami sałatki.

Desery jesieni

Desery jesieni

truskawki

Truskawki- zapowiedź lata
Małe czerwone kuleczki, o niezwykłym zapachu i smaku, któż może im się oprzeć? Truskawki są wspaniałą zapowiedzią lata, pojawiają się na początku czerwca wraz z coraz śmielszymi promieniami słońca i rosnącymi temperaturami. Ich aromat kojarzy się z beztroską i dzieciństwem. Truskawki to bezsprzecznie jedne z najsmaczniejszych owoców.

Pochodzenie truskawki
Owoc truskawki powstał w wyniku przypadkowego skrzyżowania się poziomki chilijskiej z poziomką wirginijską. Wydarzenie to miało miejsce w XVIII wieku we Francji. Tak rozpoczęła się dynamiczna kariera truskawki, która początkowo uprawiana była tylko w ogródkach przydomowych, a dziś znana jest na całym świecie.
Owoc
Owoc truskawki jest owocem rzekomym. Jego jadalna część powstaje ze zrośniętego dna kwiatowego, na którym osadzone są małe suche owocki w postaci orzeszków. Poszczególne odmiany truskawki różnią się wielkością, kształtem, barwą oraz zwartością. Ich najpopularniejsze polskie odmiany to: Kama, Dukat i Ananasowa z Grójca :-).

Przechowywanie truskawki
W zależności od odmiany truskawki można przechowywać od 3 do 5 dni w temperaturach chłodniczych 0-2O C. Owoce te łatwo się psują, a ponadto są bardzo czułe na ucisk, naruszone mogą być przechowywane tylko do 24h.

Wartość odżywcza
Truskawki mają niepowtarzalny smak, są bardzo zdrowe i niskokaloryczne. 100 gramowa porcja tych owoców dostarcza tylko 27 kcal i aż 66mg witaminy C, co w całości pokrywa zapotrzebowanie dzienne na tę witaminę. Poza tym świeże truskawki zawierają także cenne minerały (wapń, żelazo, potas) oraz witaminy z gr.B

Uwaga alergicy!
Truskawki są niestety jednym z najczęściej uczulającym owoców. Objawami alergii pokarmowej na truskawki najczęściej są różnego rodzaju pokrzywki a także bolesne biegunki. Truskawek nie powinny także jadać osoby ze stwierdzoną nadwrażliwością na salicylany, bowiem owoce te zwierają duże ich ilości.
Truskawkowe szaleństwo...
Truskawki pozwalają wykazać się specjalistom od owocowych przetworów. Z truskawek możemy przygotowywać pysze kompoty, galaretki, sorbety, koktajle, sałatki, dżemy, marmolady... Specjalnie dla was przygotowaliśmy niekonwencjonalny przepis, w którym truskawki podaje się na ostro.

Sałata z truskawkami

• 3-4 listki sałaty- najlepsza będzie dębolistna i roszponka,
• bazylia,
• 10-12 średnich truskawek pokrojone na połówki,
• świeża bazylia,
• łyżka posiekanych orzechów włoskich,
• szklanki jogurtu naturalnego,
• plaster sera pleśniowego np. lazur,
• sól,
• pieprz.
Sposób przyrządzenia: Na listkach sałaty ułożyć plasterki truskawek i posypać porwaną bazylią i orzechami włoskimi. Polać sosem: 100g jogurtu naturalnego, 2 zmiażdżone truskawki do smaku, sól i pieprz. Można sałatę wzbogacić o ser z niebieską pleśnią . plaster sera pokroić w kostkę i dodać do sałaty.

flambirowanie

Flambirowanie


Flambirowane banany
Flambirowanie - sposób podawania potrawy polegający na oblaniu lub skropieniu dania alkoholem i podpalenia go, tzw. płonący półmisek. Flambiruje się między innymi smażone banany lub mięso. Do flambirowanie używa się wyłącznie mocnych alkoholi.
Flambirowanie to również proces polegający na podpaleniu potrawy w trakcie jej przygotowywania. W kuchniach wschodnich flambiruje się większość smażonych owoców morza oraz ryby. Podpala się tłuszcz, na którym jest smażona potrawa, flambiruje się ją przez około 20-30 sekund a następnie gasi się ogień przykrywając pokrywką.
Płonące ciecze
Ogień niezmiennie od tysięcy lat dostarcza człowiekowi ekscytacji. Być może dlatego w wielu kuchniach świata na stałe goszczą płonące dania, które obok specyficznych doznań smakowych, dostarczają także dreszczyku emocji. Potrawy płoną poddane flambirowaniu, polegającym na oblaniu ich łatwopalną cieczą – olejem lub alkoholem – i podpaleniu.

Flambirowanie olejem polega na podpaleniu samej cieczy, która staje się dla ognia paliwem. Olej jest cieczą wysokoenergetyczną – podpalony stanie w płomieniach zawsze, bez względu na swoją początkową temperaturę. Ponieważ jednak pod wpływem spalania sam olej podgrzewany jest do bardzo wysokich temperatur, flambirowanie olejem pozostawia się kucharzowi w kuchni.

Najefektowniejsze dla gości restauracji jest flambirowanie alkoholem. Potrawa co prawda nie stoi w ogniu dłużej niż kilkadziesiąt sekund, ale i tak podana w ten sposób, staje się bardzo widowiskowa. Okazuje się jednak, że nie każda ciecz zawierająca alkohol nadaje się do tego procesu, ponieważ to nie alkohol płonie, ale jego opary, którymi są cząsteczki alkoholu unoszące się tuż nad powierzchnią cieczy.

Parowanie jest zjawiskiem powszechnym dla cieczy i odbywa się w każdej temperaturze, w której ciecz występuje, ale nie zawsze zachodzi w takim samym tempie. Im ciecz jest cieplejsza, tym więcej cząsteczek na jej powierzchni posiada odpowiednią energię, aby pokonać przyciąganie innych cząsteczek i wydostać się z cieczy. Istnieją także ciecze, których specyficzna budowa chemiczna sprawia, że proces parowania zachodzi znacznie szybciej. Do takiej grupy należą alkohole. Alkohol etylowy wyparowuje z zakrętki dosłownie w ciągu kilkudziesięciu minut, podczas, gdy wodzie proces ten zajmuje czas kilkanaście razy dłuższy.

Alkohol stosowany do flambirowania musi zawierać przynajmniej 50% czystego alkoholu etylowego.

Im większa procentowa zawartość alkoholu, tym efektowniej ciecze te płoną.
Poniżej progu 50% zapalenie cieczy jest także możliwe, ale wymaga zdynamizowania samego parowania (np. przez znaczne podgrzanie cieczy).

śliwki i jabłka

Śliwki
Te małe, słodkie owoce towarzyszą ludzkości od dawien dawna. W starożytnym Egipcie były nie tylko znane, ale także wysoko cenione. Świadczy o tym chociażby fakt, że obdarowywano nimi zmarłych i to tych całkiem zamożnych, jak na przykład tebańskiego architekta Ka. W jego grobowcu archeolodzy odnaleźli zapas suszonych śliwek, które miały zapewnić mu godziwy posiłek w zaświatach. Do Europy owoce te trafiły prawdopodobnie już około X w. p.n.e., co potwierdzają odnalezione skamieliny pestek z tego okresu. Dzika śliwa wykorzystywana była również przez Etrusków, a jeden z najlepszych gatunków starożytnego świata, tzw. damascenka rosła w Syrii. W cesarstwie Rzymskim owoc cieszył się tak dużym uznaniem, że zaczęto go uprawiać w sadach. I to nie jeden gatunek, ale aż 12! W czasach średniowiecza popularność śliwek znacznie zmalała, ale na szczęście dla nas odkryto ją na nowo.
Dzisiaj istnieje około 6 tysięcy odmian śliwek hodowlanych. Dojrzewają od czerwca do końca października. Nadają się do jedzenia na surowo, suszone oraz w postaci przetworów. Idealnie komponują się z potrawami mięsnymi, ciastami, wędlinami i sałatkami.

Suszone, surowe – zawsze zdrowe

Surowe śliwki zawierają sporo składników odżywczych, są przy tym niskokaloryczne - 100 g to zaledwie 45 kcal. Natomiast suszone śliwki neutralizują nadmiar wydzielanych kwasów trawiennych, działają pobudzająco na ruchy perystaltyczne jelit - zapobiegają zaparciom, przeciwdziałają zatruciom, mogą również zapobiegać miażdżycy. Są bogate w błonnik i ułatwiają spalanie tłuszczu. Poza tym posiadają jedną wspaniałą cechę - po zjedzeniu zaledwie kilku takich śliwek, mamy poczucie pełnego żołądka. A to za sprawą dużej zawartości pektyn w owocach. Jest to więc idealne rozwiązanie dla łasuchów – zamiast zajadać się czekoladkami, lepiej sięgnąć po słodkie i smaczne suszone owoce, a po kilku kęsach i tak już więcej nikt niczego w siebie nie „wciśnie”.







Najbardziej popularnymi w Polsce odmianami śliwek są:
Węgierki – podłużne, soczyste i pachnące, o ciemnofioletowej skórce, zwartym, żółtozielonym miąższu i o delikatnie cierpkim smaku. Z dojrzałych owoców łatwo usuwa się pestki. Smakują wyśmienicie na surowo, nadają się do ciast, knedli, dań mięsnych i na powidła.

Stanley – o dużych, jajowatych owocach, ciemnogranatowej skórce z intensywnym fioletowym nalotem. Miąższ zielonkawożółty.

Renklody – mają żółtą, zieloną lub czerwoną skórkę i odpowiadający im kolorem miąższ. Są bardzo słodkie, ale czasami bywają lekko kwaskowate. Ze względu na zwarty miąższ, usunięcie pestek bywa kłopotliwe. Nadają się na kompoty.

Opal - śliwki wcześnie dojrzewające. Mają bardzo słodki, soczysty miąższ, który łatwo oddziela się od pestki. Owoce mogą mieć kolor ciemnoczerwony lub fioletowy.

Mirabelki – małe, ciemnozłote, śliwki o dość kwaśnym i cierpkim smaku. Nadają się natomiast na przetwory - podczas długiego smażenia zachowują ciekawy kolor, cudowny aromat i większość składników odżywczych.
Jabłka
Niezwykła popularność jabłek bierze się między innymi stąd, że są one dostępne we wszystkich strefach klimatycznych przez cały rok. Przechowywane w odpowiednich warunkach nie tracą swych walorów smakowych i odżywczych nawet przez dziesięć miesięcy. Szczególnie smaczne są jesienią.
Wyjątkowe jest także bogactwo odmian jabłek - ponad dziesięć tysięcy. Różnią się one nie tylko wielkością, kształtem i barwą, ale także smakiem oraz aromatem.
Często się mówi, że spożywanie dwóch jabłek dziennie pozwala zachować zdrowie. I jest w tym bardzo dużo racji. Jabłka to kopalnia witamin, błonnika i innych substancji odżywczych wzmacniających układ odpornościowy. Są skarbnicą węglowodanów prostych, które bardzo szybko przenikają do krwi i stanowią zastrzyk energii dla zmęczonego ustroju. W owocach tych występuje unikalna kombinacja witamin C i P oraz magnezu, które uelastyczniają oraz uszczelniają naczynia krwionośne, zapobiegając miażdżycy. Zawartość witaminy C w poszczególnych odmianach jabłek jest jednak różna. Najwięcej mają jej antonówki, najmniej - odmiana landsberska i starking.

Składniki mineralne obecne w jabłkach to m.in żelazo i potas, które mają właściwości odkwaszające. Dlatego owoce te są szczególnie polecane osobom spożywającym duże ilości produktów mięsnych i zbożowych.
Poza tym gryzienie twardego jabłka wzmacniają dziąsła. Jednak wbrew obiegowej opinii zjedzenie tego owocu przed snem nie zwalnia z obowiązku umycia zębów, ponieważ zawarte w nim cukry są pożywką dla żyjących w jamie ustnej mikroorganizmów i przyczyniają się do rozwoju próchnicy.
Jabłka zawierają też cenne włókno pokarmowe - błonnik. Najwięcej tego składnika zawiera skórka i gniazda nasienne. Nierozpuszczalne frakcje błonnika po spożyciu wiążą wodę, pęcznieją w żołądku i dzięki temu zmniejszają uczucie głodu.
Błonnik działa na ogranizm wielokierunkowo. Wymita resztki pokarmowe i szkodliwe produkty przemiany materii, zapobiegając ich zaleganiu i fermentacji w jelitach. Działa oczyszczająco, ponieważ wiąże metale ciężkie, wolne rodniki i toksyny, a następnie usuwa je z organizmu.
Posiada także zdolność wiązania złego cholesterolu i w ten sposób obniża jego poziom w organizmie. Niepodważalną zaletą jabłek jest ich kaloryczność. To owoce zdecydowanie niskoenergetyczne. Średnie jabłko - o wadze 100g - dostarcza zaledwie ok. 52 kcal.
przygotowała:Edyta Wach

zdjęcia przekąsek

100 potraw z dyni

Powidła dyniowo-pomarańczowe (na 2-3 słoiczki 0,25 l)

Dojrzała, żółta dynia (ok. 2 kg),2 pomarańcze, 4-5 łyżek wody, 250 g cukru, sok z 2 cytryn, 1 łyżeczka mielonego imbiru, 5 łyżek otartej skórki pomarańczowej

Dynię oczyszczamy z pestek i skóry i kroimy w kostkę. Pomarańcze obieramy i dzielimy na cząstki. Mieszamy z dynią, zalewamy 4-5 łyżkami wody i dusimy na wolnym ogniu pod przykryciem, od czasu do czasu mieszając, aż składniki rozgotują się na jednolitą masę. Przecieramy mus przez sito, dodajemy cukier, sok z cytryn, imbir i skórkę pomarańczową. Smażymy do żądanej gęstości i rozkładamy do słoików. Powidła można przechowywać w lodówce 2-3 tygodnie lub pasteryzować i przenieść do spiżarni.


Zapiekanka (dla 4 osób)

1 cebula, 2 ząbki czosnku, 6 pieczarek, oliwa do smażenia, 400 g mielonej chudej wieprzowiny, 1 puszka pomidorów (400 g), sól, 1 łyżeczka pieprzu, 1/2 łyżeczki chilli, 2 łyżki oregano, 1 łyżka ziół prowansalskich, 1/2 pęczka natki pietruszki, 1 dynia (1 kg), 2 pomidory, 200 g żółtego sera

Obraną cebulę kroimy w kostkę, czosnek miażdżymy, oczyszczone pieczarki kroimy na plasterki. Rozgrzewamy oliwę i kolejno wrzucamy na patelnię cebulę, czosnek, pieczarki i mieloną wieprzowinę. Smażymy, aż mięso straci krwisty kolor. Dodajemy rozdrobnione pomidory z puszki i przyprawy - sól, pieprz, chilli, jedną łyżkę oregano, zioła prowansalskie i posiekaną natkę. Jeszcze chwilę dusimy. Miąższ dyni i pomidory kroimy na plastry. W naczyniu żaroodpornym układamy warstwami dynię i mięso, na wierzchu kładziemy pomidory, posypujemy pozostałym oregano i tartym żółtym serem. Zapiekamy około 40 minut w piekarniku nagrzanym do 150°C.



Korzenny placek z dyni

Dynia (ok. 2 kg), 200 g masła, 150 g cukru pudru, 5 jajek, 1 torebka cukru waniliowego, 300 g mąki, 3 łyżeczki proszku do pieczenia, 1/2 łyżeczki mielonej gałki muszkatołowej, 2 i 1/2 łyże-czki mielonego imbiru, 3 łyżeczki mielonego cynamonu, 4 łyżki posiekanych orzechów włoskich, tłuszcz do smarowania formy

Miąższ dyni kroimy w kostkę, zalewamy wodą i gotujemy 15 minut, a następnie odcedzamy i drobno siekamy. Masło ucieramy z cukrem pudrem i żółtkami, dodajemy cukier waniliowy. Przesianą mąkę łączymy z proszkiem do pieczenia, gałką, imbirem i cynamonem. Wsypujemy do żółtek z cukrem, wciąż miksując. Do masy dodajemy posiekaną dynię, orzechy i ubite białka. Pieczemy w natłuszczonej formie 50 minut (w 200°C) i zostawiamy jeszcze na pół godziny w wyłączonym piekarniku. Posypujemy cukrem pudrem.


Zupa-krem z papryką i bazylią

Składniki:
- ok. 1 kg miąższu z dyni
- łyżka masła
- 2 łyżki koncentratu pomidorowego
- sól
- mielona papryka
- listki bazylii
Miąższ z dyni pokroić w kostkę, zalać ok. 1,5 l zimnej wody, dodać masło, ugotować. Całość zmiksować, dodać koncentrat pomidorowy, zagotować. Przyprawić do smaku solą i papryką. Przed podaniem posypać posiekanymi listkami bazylii.

Sałatka z rostbefem i rukolą

Składniki:
- 4 łyżki marynowanej dyni
- 15 dag pieczonego rostbefu
- 2 garście rukoli
- 2 łyżki oliwy z oliwek
- sól
- pieprz
Dynię osączyć z marynaty, przełożyć na talerz. Posypać opłukaną i osuszoną rukolą, skropić oliwą, oprószyć solą i pieprzem. Na wierzchu ułożyć plastry rostbefu.



Racuchy z żółtym serem

Składniki:
- po 50 dag ziemniaków i miąższu z dyni
- 2 jajka
- 5 dag mąki
- sól
- pieprz
- 5 dag żółtego sera
- olej do smażenia
Ziemniaki zetrzeć na tarce z małymi oczkami, dynię grubiej. Wymieszać z mąką, jajkami, solą i pieprzem. Połączyć ze startym serem. Na rozgrzanym oleju smażyć małe placuszki.



Kruchy placek z dyniowym nadzieniem

Składniki:
- 20 dag mąki
- 10 dag masła
- 7 dag cukru pudru
- żółtko
- sól
- 75 dag dyni
- 5 dag cukru
- 2 łyżki miodu
- cynamon
Z mąki, masła, cukru pudru, żółtka i szczypty soli zagnieść kruche ciasto. Schłodzić, rozwałkować, wyłożyć nim formę, piec 15 min w 190°C. Cukier zrumienić z miodem i cynamonem. Dodać pokrojoną w kostkę dynię i sól, poddusić. Masę dyniową wyłożyć na podpieczony spód. Piec ok. 30 min w 190°C.

Placek drożdżowy

50 dag mąki
2,5 dag drożdży
15 dag miąższu dyni
3/4 szkl. mleka
1/2 szkl. cukru
olejek migdałowy
20 dag masła
płatki migdałowe
cukier puder

Drożdże rozetrzeć z 1/4 szkl. ciepłego mleka, 1/2 łyżki cukru i mąki, wymieszać i odstawić do wyrośnięcia. Miąższ dyni drobno pokroić, rozgotować w pozostałym mleku. Do przesianej mąki dodać wyrośnięty rozczyn, cukier, olejek, roztopione masło i masę z dyni, delikatnie wymieszać. wyrobić ciasto, odstawi do wyrośnięcia. Blachę wysmarować tłuszczem, wyłożyć ciasto, piec 1h w temp. 200 st. C. Po wyjęciu posypać płatkami migdałowymi i posypać cukrem pudrem.
Placki z dyni i kurczaka

Przygotowanie: 30 min
Oczekiwanie: 15 min
Smażenie: 15 min

• 1/2 średniej dyni
• 2-3 jaja
• 2 łyżki mąki pszennej
• 2 łyżki kaszki manny
• 1 duża pierś z kurczaka
• 1 cebula
• zioła dowolne, pieprz ziołowy
• sól
• oliwa do smażenia

Etapy przygotowania

1. Pierś z kurczaka pokroić w drobną kosteczkę, włożyć do miseczki skropić sosem sojowym, posypać pieprzem ziołowym i posypać ziołami i drobno poszatkowaną cebulkę. Wymieszać i wstawić do lodówki na co najmniej pół godziny. Zioła komponujemy dowolnie, jakie kto lubi. Można użyć gotowej mieszanki prowansalskiej.

2. Obraną i oczyszczoną z pestek dynię utrzeć na łezkę, lekko posolić i dodać kaszkę mannę (grysik). Odstawić na 15 min.

3. Jajka wybić do miseczki i trzepać (kilka minut) po czym dodać: dynię, mięso z ziołami - wymieszać dodając mąkę. Jeśli masa jest zbyt rzadka można dosypać więcej mąki.

4. Smażymy na gorącym oleju małe placuszki z dwóch stron na złoty kolor. Dekorujemy pomidorkami koktajlowymi lub ćwiartkami zwykłych i szczypiorem lub po prostu świeżymi ziołami, które dodaliśmy do placuszków.

5. Wegetarianie zamiast kurczaka mogą dodać namoczony i pokrojony drobno gulasz sojowy.


Ciasto:
25 dag mąki
10 dag masła kokosowego
1 jajko
2 łyżki octu jabłkowego
1/2 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki cukru
Farsz:
50 dag miąższu z dyni
120 ml mleka
3 jajka
12 dag twarożku homogenizowanego
18 dag brązowego cukru
1/4 łyżeczki cynamonu
szczypta imbiru
szczypta gałki muszkatołowej
szczypta mielonych goździków

Zagnieść ciasto z podanych składników. Schłodzić 1 h w lodówce.
Pokrojoną dynię, obraną ze skórki dusić 5 min. w 100 ml wody. Serek utrzeć z mlekiem, cukrem, jajkami i przyprawami. Dodać rozgotowaną dynię. Ciasto cienko rozwałkować, przełożyć do natłuszczonej blachy. Posmarować rozmąconym żółtkiem. Piec ok. 20 min. Ciasto nakłuć widelcem, nałożyć dyniowe nadzienie. Piec ok. godziny.


Placuszki z dyni

Składniki:
1 szklanka mąki pszennej
25 dkg obranej z pestek i skóry dyni
1 łyżka cukru
4 łyżki oleju
zielenina

Sposób przyrządzenia:
Dynie rozdrobnić, gotować na parze aż zmięknie. Przetrzeć przez sito. Dodać cukier i mąkę, szczyptę soli. Dokładnie wyrobić powstałe ciasto. Formować w walec. Nożem pociąć na około 20 plastrów. Formować z ciasta owalne placuszki. Smażyć na oleju z każdej strony aż pięknie się zezłocą. Udekorować zieleniną, podawać na ciepło.


Ciasto z dyni

Składniki:
2 szklanki dyni startej na jarzynowej tarce
1 szklanka cukru
3 jajka
3 łyżeczki cynamonu
1 łyżeczka sody
1 cukier waniliowy
3 szklanki mąki
1 szklanka oleju
Opis wykonania:
Jajka ubijamy z cukrem, dodajemy olej, mąkę, cukier waniliowy, sodę i cynamon. Wszystkie składniki mieszamy mikserem, a na końcu dodajemy dynię i delikatnie mieszamy całość łyżką. Wlewamy gotowe ciasto do foremki wysmarowanej masłem i wysypanej mąką, a następnie wkładamy do średnio nagrzanego piekarnika (około 180 st. C) i pieczemy 50 minut. Po przestudzeniu wyjmujemy z foremki i posypujemy cukrem pudrem.



Ciasto drożdżowe z dynią (bez jaj)

Wykonanie:
1 kg (5 szklanek) mąki,
5 dag drożdży,
13 dag (1/2 szklanki) cukru,
szczypta soli,
2 szklanki mleka,
3/4 łyżki oleju,
8 kopiastych łyżek gęstego przecieru z dyni (1 łyżka przecieru z dyni zastępuje 1 jajo, im więcej dyni tym bardziej żółte ciasto, ale nie przekraczać 8 łyżek),
tłuszcz do formy

Sporządzić rozczyn z drożdży, łyżkę mąki, łyżki cukru, 2-3 łyżek mleka. Pozostawić w ciepłym miejscu do wyrośnięcia. Do przesianej mąki dodać: rozczyn, sól, cukier, dynię, mleko. Ciasto wyrobić. Gdy pojawią się pęcherzyki, dodać ciepły tłuszcz i wyrabiać, aż ciasto zacznie odstawać od ręki. Pozostawić do wyrośnięcia. Wyrośnięte nałożyć do foremek wysmarowanych tłuszczem. Ponownie zostawić do wyrośnięcia. Piec około 60 min w średnio gorącym piekarniku.



Kluski dyniowe z bitkami

Składniki

* 1 Sos pieczeniowy ciemny,
* 750 g miąższu dyni,
* 1,5 szkl. mąki,
* 1 jajko,
* sól,
* Ziarenka Smaku,
* 4 sznycle z szynki (600 g),
* 4 plastry boczku wędzonego,
* 1 łyżka mąki,
* 4 łyżki oliwy z oliwek,
* pieprz

Sposób przyrządzania

Dynię pokroić w kostkę, gotować 10 minut w osolonej wodzie, odsączyć, przetrzeć przez sito lub zmiksować i ostudzić. Do masy dyniowej dodać mąkę i jajko, wyrobić ciasto i pozostawić na 15 minut. Łyżką formować kluseczki. Gotować do wypłynięcia. Mięso cienko rozbić, na każdym położyć plaster boczku i spiąć wykałaczką, oprószyć Ziarenkami Smaku i pieprzem. Oprószyć mąką i smażyć na gorącym tłuszczu z obu stron. Sos przygotować wg przepisu na opakowaniu. Kluski podawać z bitkami, polane sosem pieczeniowym.





Racuszki z dyni


Składniki

* Budyń o smaku waniliowym bez cukru, 1 opakowanie
* Śnieżynka WINIARY,
* 300 g miąższu dyni,
* 3/4 szkl jogurtu naturalnego,
* 2 szkl. mąki pszennej,
* 2 jajka,
* 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia,
* szczypta soli

Sposób przyrządzania

Dynię zetrzeć na tarce o grubych oczkach. Dodać pozostałe składniki. Smażyć na rumiano. Podawać ze Śnieżynką i dżemem lub z cukrem pudrem.

Czas przygotowania: 20 min.




Risotto z dynią
Składniki

* Rosół drobiowy, 1 opakowanie
* Ziarenka Smaku,
* 1 cebula,
* 3 łyżki oliwy z oliwek,
* 200 g ryżu,
* 350 g miąższu dyni,
* tymianek

Sposób przyrządzania

Rosół przygotować wg przepisu na opakowaniu. Cebulę obrać, posiekać, zeszklić na oliwie. Wsypać ryż, chwilę smażyć i podlewać stopniowo Bulionem. Dynię pokroić w kostkę i podsmażyć na oliwie, podlać odrobiną wody i doprawić Ziarenkami Smaku. Połączyć z ryżem. Doprawić tymiankiem.

Czas przygotowania: 20 min.




Krem z dyni

Składniki

* Bulion warzywny - 2 kostki
* 1 kg miąższu dyni,
* 1 szkl. mleka,
* 1 łyżka cukru,
* 4 łyżki śmietany 30%,
* gałka muszkatołowa,
* biały pieprz

Sposób przyrządzania

Bulion rozpuścić w 0,5 l wody. Dynię pokroić w kostkę. Gotować w bulionie i mleku z cukrem około 15-20 minut. Zmiksować, dodać śmietanę. Doprawić gałką i pieprzem. Podawać z groszkiem ptysiowym.

Czas przygotowania: 10 min.




Ciasto z nadzieniem dyniowym
Składniki

* Ciasto:
* Cukier wanilinowy,
* 1,5 szkl. mąki pszennej
* 100 g masła
* 2 łyżki cukru pudru
* 1 jajko
* 1 łyżka kwaśnej śmietany
* 1 łyżeczka proszku do pieczenia
* Nadzienie:
* 500 g miąższu dyni
* 2 jajka
* 150 g cukru
* 1/2 puszki mleka skondensowanego
* 1 łyżeczka cynamonu
* 1 łyżeczka imbiru
* szczypta soli


Ciasto: Mąkę posiekać z masłem, cukrem i proszkiem do pieczenia. Dodać jajko i śmietanę, zagnieść ciasto i wstawić na 0,5 godz. do lodówki. Wysmarowaną tortownicę wyłożyć ciastem, wlać masę dyniową. Piec w nagrzanym piekarniku najpierw 15 minut w 220°C, a później 30 minut w 180°C.
Nadzienie: Dynię pokroić w kostkę. Przełożyć do naczynia do zapiekania, podlać 0,5 szklanki wody. Wstawić do nagrzanego do 200°C piekarnika, zapiekać pod przykryciem około 30 minut. Ostudzić. Jajka utrzeć z cukrem, dodać dynię, mleko, cynamon, imbir i sól. Wylać na ciasto.


Ciasto z nadzieniem dyniowym 2
Ciasto:
25 dag mąki
10 dag masła kokosowego
1 jajko
2 łyżki octu jabłkowego
1/2 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki cukru
Farsz:
50 dag miąższu z dyni
120 ml mleka
3 jajka
12 dag twrożku homogenizowanego
18 dag brązowego cukru
1/4 łyżeczki cynamonu
szczypta imbiru
szczypta gałki muszkatołowej
szczypta mielonych goździków

Zagnieść ciasto z podanych składników. Schłodzić 1 h w lodówce.
Pokrojoną dynię, obraną ze skórki dusić 5 min. w 100 ml wody. Serek utrzeć z mlekiem, cukrem, jajkami i przyprawami. Dodać rozgotowaną dynię. Ciasto cienko rozwałkować, przełożyć do natłuszczonej blachy. Posmarować rozmąconym żółtkiem. Piec ok. 20 min. Ciasto nakłuć widelcem, nałożyć dyniowe nadzienie. Piec ok. godziny.



Zupa z dyni

Składniki:


* 60 dag dyni
* litr wywaru z włoszczyzny
* 4 łyżki gęstego przecieru pomidorowego
* szklanka chudego jogurtu
* pół łyżki posiekanej natki pietruszki i koperku
* cukier i sól do smaku


Sposób przygotowania:
Dynię umyć, obrać, pokroić w kostkę, włożyć do garnka, podlać szklanką wrzącego wywaru i ugotować pod przykryciem. Następnie zmiksować, wymieszać z resztą wywaru i przecierem pomidorowym, przyprawić cukrem i solą. Zabielić jogurtem i posypać pietruszką i koperkiem.
Smacznego!



Australijska zupa dyniowa


Składniki na 4 porcje
• 70 dag dyni
• 1 cebula
• 1 łyżeczka soli
• 500 ml mleka
• 1 łyżeczka cukru
• 1 łyżeczka łagodnej przyprawy curry
• świeżo zmielona gałka muszkatołowa
• 10 dag makaronu
• 1/2 pęczka natki pietruszki


Etapy przygotowania
Dynię umyć, obrać ze skóry, przekroić na pół i wydrążyć nasiona. Miąższ pokroić w kostkę. Cebulę obrać, opłukać, drobno posiekać.

2. Pokrojoną dynię razem z cebulą włożyć do garnka, oprószyć solą, podlać niewielką ilością wody. Dusić pod przykryciem na wolnym ogniu ok. 15 min., aż dynia będzie miękka.

3. Odstawić do ostudzenia, a następnie zmiksować razem z mlekiem. Przelać ponownie do garnka, wsypać cukier, curry oraz szczyptę gałki muszkatołowej. Zupę zagotować na ostrym ogniu, a następnie podgrzewać 5 min. na bardzo małym ogniu.

4. Makaron ugotować w dużej ilości osolonego wrzątku, przelać zimną wodą i dokladnie odsączyć.

5. Zupę nalać na talerze, posypać opłukaną, otrzepaną z wody i posiekaną natką pietruszki. Na osobnym talerzu podać ugotowany makaron.

6. Rada: zupę można posypać posiekanymi i uprażonymi na suchej patelni nasionami dyni. Zupę można też zamrozić.




Placki dyniowe z serem fetą


Składniki na 4 porcje
• 1 kg dyni
• 5 łyżek maki
• 3 jajka
• 250 g sera feta
• 3 łyżki posiekanego koperku
• sól
• pieprz
• olej do smażenia
• 2 łyżki posiekanych pestek dyni


Etapy przygotowania

1. Dynie umyć, obrać, oczyścić z pestek. Miąższ pokroić w większe kawałki, oprószyć solą, odstawić na 30 min. Ser pokroić w kostkę.

2. Kawałki dyni osuszyć, zetrzeć na tarce, przełożyć do miski. Dodać mąkę, polowe sera, 2 łyżki koperku, wbić jajka, wyrobić na jednolita masę. Przyprawić do smaku solą i pieprzem.

3. Olej rozgrzać na patelni. Łyżka wkładać porcje masy dyniowo-serowej. Placki smażyć z obu stron na zloty kolor.

4. Placki trzymać w cieple. Przed podaniem posypać je pestkami dyni, pozostałym koperkiem i serem feta.

Pikantna Zupa z dyni

Składniki:
* 2,5 kg dyni
* 3 łyżki cukru
* 3-4 cebule
* 4-5 szklanek bulionu drobiowego (może być z kostki)
* szklanka mleka
* 3 łyżki masła
* po pół szklanki śmietany i bitej śmietany
* łyżeczka soku z limonki lub cytryny
* pół szklanki wyłuskanych pestek dyni
* pół łyżeczki pieprzu cayenne
* pieprz
* sól

Sposób przygotowania:
Dynię przekroić na pół, obrać i usunąć pestki, a miąższ pokroić w kostkę, wrzucić do garnka o grubym dnie, podlać j wodą (3/4 szklanki). Wsypać cukier, posolić, przykryć i dusić, mieszając, aż dynia się rozgotuje. Śmietanę wymieszać z bitą śmietaną i sokiem z limonki, przykryć i 2-3 godz. schładzać w lodówce. W rondlu o grubym dnie roztopić masło, zeszklić posiekaną cebulę, dodać ją do dyni. Wlać mleko, wsypać pieprz cayenne i wszystko zmiksować na jednolitą masę. Mieszając, dolać gorący bulion i gotować 10 min na wolnym ogniu. Przyprawić do smaku. Gorącą zupę podawać udekorowaną kleksami śmietany i uprażonymi pestkami dyni.




Miodowe ciasto z dynią i cynamonem

200 g masła
1 szklanki miodu
1 jajko
400 g startej na tarce dyni
3 szklanki cukru
3 szklanki mąki pszennej razowej
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżka cynamonu

Piekarnik nastawiamy na 180° C.
Do dużej miski wlewamy masło, miód i jajko. Mieszamy dokładnie drewnianą łyżką. Dosypujemy dynię, cukier, mąkę i cynamon. Mieszamy. Przelewamy do prostokątnej formy o wymiarach 15 x 25 cm, wysmarowanej masłem i wysypanej tartą bułką. Pieczemy 50 minut.


Pierogi z dynią

Składniki:
ciasto:
40 dag mąki
jajko
farsz:
40 dag dyni
cebula
łyżka masła
3 łyżki posiekanych orzechów włoskich
szczypta cukru
sól
łyżeczka mielonego kminku
śmietana

Drobno posiekaną cebulę podsmażyć na maśle. Obraną dynię zetrzeć na tarce, wymieszać z cebulą, orzechami, przyprawami. Z mąki, jajka i niecałej szkl. wody zagnieść ciasto - dość ścisłe, ale elastyczne. Rozwałkować na wysypanej mąką stolnicy i wykroić spore krążki. Nakładać farsz, zlepić brzegi ciasta. Ugotować w osolonym wrzątku, odcedzić. Ułożyć w naczyniu żaroodpornym, polać śmietaną, zapiec.



Pumpkin pudding

Składniki:
500g zmiksowanej na miazgę dyni
20g masła
50g bułki tartej
60-80g cukru pudru
3 jaja
masło i bułka do wysmarowania formy

Dynię rozgotowujemy. Masło mikserem ucieramy z żółtkami stopniowo dodając cukier, białka ubijamy na sztywno. Do masy dodajemy stopniowo dynię, bułkę tartą i ubite białko i mieszamy łyżką w miarę delikatnie. Całość przekładamy do naczynia które możemy szczelnie zamknąć i wstawiamy do naczynia napełnionego wrzątkiem. Całość gotujmy na parze 60min. Lekko studzimy i wykładamy na talerz. Można polać sokiem lub konfiturami.


Pumpkin Pie

Składniki:

Ciasto: 1 szklanka mąki, 10dkg masła, 3-4 łyżki zimnej wody

Mąkę i masło posiekać nożem aż będzie takie drobne. Dodać wodę i widelcem mieszać aż sie zlepi, w razie konieczności pougniatać ręką. Schłodzić w lodówce 20min. Ciasto uformować w krążek i włożyć do tortownicy wyłożonej pergaminem, wylepić ciasto taka by nachodziło na brzegi tortownicy.

Nadzienie: 2 szklanki zmiksowanej dyni, 3 jajka, 1 łyżeczka cynamonu, pół łyżeczki gałki muszkatołowej, pół łyżeczki imbiru, pół szklanki mleka, 3/4 szklanki białego cukru (można też dać pół szklanki białego i pół szklanki brązowego).

Wszystkie składniki wymieszać, wylać na surowe ciasto, wstawić do nagrzanego do 200 stopni piekarnika i piec ok. godziny.



Zupa z pestkami dyni
Składniki:
* 1 kg dyni
* 1 marchewka
* 1 por
* 3 łyżki sosu sojowego
* 3 łyżki oliwy z oliwek
* 1 szklanka prażonych pestek z dyni

Pokroić dynię, pora i marchew. Wrzucić na rozgrzaną oliwę z oliwek, polać sosem sojowym. Minutę smażyć, dolać trochę wody, tak aby przykryć warzywa. Dusić pod przykryciem około 20 min. Od czasu do czasu wymieszać, dolewać wody jeśli wyparuje. Całość przerzucić do garnka i dolać tyle wody, ile objętości zajmują uduszone warzywa. Pogotować jeszcze kilkanaście minut, a następnie całość zmiksować. Jeżeli zupa będzie zbyt gęsta dolać trochę wody. Posolić i popieprzyć do smaku. Podawać z prażonymi pestkami z dyni




Pierogi z dynią 2

Składniki:
* Ciasto na pierogi:
* 3 szklanki mąki
* 1 łyżka oliwy
* Ciepła gazowana woda
* Farsz z dyni:
* 1 kg startej dyni
* 1 cebula
* 2 łyżki oliwy z oliwek
* 1 łyżki sosu sojowego
* Sos do pierogów:
* 150 g masła
* 10 liści świeżej szałwii
* parmezan

Ciasto na pierogi Do mąki dodać jajko, oliwę i ciepłą gazowaną wodę. Dokładnie zagnieść na elastyczną masę. Uformować kulę, zawinąć w wilgotną ściereczkę i odłożyć na 30 minut. Farsz z dyni Dynię zetrzeć na tarce o dużych oczkach. Na rozgrzaną oliwę z oliwek wrzucić drobno pokrojoną cebulę, dodać startej dyni, wlać sos sojowy, dodać pieprzu i soli. Dusić około 5 minut. Rozwałkować cienko ciasto, a następnie wycinać szklanką krążki o średnicy około 6cm. Na krążki nakładać łyżeczką farsz, złożyć na pół i dokładnie sklejać brzegi. Zaklejone pierogi odstawiać na stolnicę posypaną mąką, nakryć ściereczką i zostawić na około 30 minut. Wrzucać do wrzątku i gotować od wypłynięcia jeszcze około 4 minut. Odcedzić, położyć na talerzu polać roztopionym masłem ze świeżymi liśćmi szałwi, posypać startym parmezanem.

Kokosowe ciasto z dyni

Składniki:
3,5 szklanki mąki
2 szklanki brązowego cukru
Pół szklanki białego cukru
2 szklanki przecieru z dyni
1 szklanka oleju
3/4 szklanki mleka kokosowego
2 łyżeczki proszku do pieczenia
1 łyżeczka soli
2 łyżeczki cynamonu
Pół łyżeczki gałki muszkatołowej
3/4 szklanki wiórków kokosowych
1 szklanka posiekanych orzechów włoskich


Wymieszać mąkę, proszek do pieczenia, cukier, sól, cynamon i gałkę muszkatołową. Dodać przecier z dyni, olej, mleko kokosowe, wymieszać. Dodać wiórki i orzechy, wymieszać.
Dwie podłużne foremki natłuścić, napełnić ciastem, piec w ok. 180 stopniach przez godzinę i piętnaście minut.

Przygotowanie przecieru z dyni:

Świeżą dynię rozciąć na pół, usunąć z wnętrza nasiona i miąższ. Każdą z połówek przykryć folią do pieczenia, wstawić do piekarnika rozgrzanego do 165 stopni C i piec przez godzinę, aż będą miękkie. Wyskrobać miękki miąższ dyni, zmiksować w mikserze na jednolitą masę. Można dodatkowo przecedzić przez sito. Tak przygotowany przecier z dyni można długo przechowywać w zamrażarce, rozmrażając porcje w razie potrzeby.



Sałatka z dynią

Składniki:
1/2 szklanki octu winnego
5 dag cukru owocowego
skórka z 1/2 cytryny
kawałek cynamonu
50 dag dyni
20 dag bulwy selera
6 łyżek oleju
sól, pieprz
1 cebula
2 jabłka
15 dag zielonej sałaty
5 dag orzechów włoskich

Przygotowanie:

Połowę octu zagotować z 1/3 szklanki wody, cukrem, skórką cytrynową i cynamonem. Włożyć pokrojoną w kostkę dynię i dusić przez 15 minut. Usunąć cynamon i skórkę. Seler pokroić w kostkę. Dusić na oleju przez 3 minuty. Podlać resztą octu i 6 łyżkami zalewy z dyni, po czym krótko zagotować. Przyprawi do smaku. Dodać posiekaną cebulę. Liście sałaty wymieszać z dynią i pokrojonymi jabłkami. Całość posypać orzechami.

Dżem z dyni i jabłek

Składniki:
1 kg dyni
500 gram jabłek kwaśnych
700 gram cukru
kilka goździków
mielony cynamon

Sposób przygotowania:
Umytą i obraną dynię oczyścić z pestek oraz luźnego miękiszu i pokrajać na kawałki. Umyte jabłka pokroić, wymieszać z pokrojoną dynią i dusić pod przykryciem, następnie w odkrytym rondlu przez 30 min. Przetrzeć, dodać cukier i przyprawy i dalej podgrzewać, aż nieco zgęstnieje. Gorący dżem przełożyć do słoików i szczelnie zamknąć.

Gulasz z dynią i grzybami

Składniki:
• 75 dag wołowiny na gulasz
• 2 łyżki musztardy francuskiej
• 50 ml czerwonego wina
• 1 łyżeczka utłuczonych ziaren pieprzu
• 2 jagody jałowca
• 12,5 dag szalotek
• 25 dag miąższu z dyni
• 15 dag pieczarek
• 4 łyżki oleju
• 1 łyżka mąki
• 15 dag gęstej śmietany
• 1 pęczek posiekanej natki pietruszki
• sól, pieprz

Sposób wykonania:
Mięso umyć i osuszyć. Musztardę wymieszać z winem, pieprzem i jałowcem, dodać mięso, włożyć do worka foliowego. Chłodzić 8 godzin. Szalotki obrać. Dynie pokroić w kostkę. Grzyby oczyścić, duże przekroić na pół lub pokroić w ćwiartki. Mięso wyjąć z marynaty, osuszyć i obsmażyć na oleju na ostrym ogniu. Dodać szalotki i krótko dusić. Oprószyć mąką, dodać marynatę, doprawić solą i pieprzem.
Mięso dusić pod przykryciem około 90 minut, po 60 minutach dodać dynię i grzyby.
Gulasz wymieszać ze śmietaną, dodać pietruszkę.
Podawać z makaronem.

Ryba z marynowaną dynią

Składniki
cebula - 1 szt.
cukier - 1 szczypta
cytryna - 1 szt.
czosnek - 2-3 ząbki
dynia marynowana - 1 słoiczek
filety z białej ryby morskiej - 40 dag
jabłko - 1 szt.
kostka bulionowa - 1 szt.
masło - 2 łyżki
oliwa - 3 łyżki
oregano - 1 szczypta
papryka mielona - 1 szczypta
pieprz mielony - 1 szczypta
sól - 1 szczypta
tymianek - 1 szczypta
ugotowane buraki - 2 szt.

Sposób przyrządzenia
Cytrynę umyć, cienko obrać ze skórki i wycisnąć sok. Filety rybne opłukać, osuszyć, skropić sokiem cytrynowym.
W płaskim rondlu zagotować 0,5 litra wody z dodatkiem kostki bulionowej, paseczka skórki cytrynowej oraz 2-3 gałązek tymianku i oregano.
Zmniejszyć ogień, włożyć do bulionu filety rybne i gotować na Buraki obrać, pokroić w kostkę lub łyżeczką wydrążyć z miąższu kulki, skropić marynatą z dyni.
Do ryby dodać dynię i buraki. Oliwę wymieszać z kilkoma łyżkami marynaty z dyni, doprawić rozgniecionymi ząbkami czosnku, solą, pieprzem i cukrem. Sałatkę skropić sosem i udekorować ziołami.


Przepisy Indian

Pieczona dynia z miodem
Składniki:
4 średnie dynie, miód, masło, pieprz.

Danie dla 8 osób. Przepołowić cztery średniej wielkości dynie, wybrać z nich miąższ, nasiona i oczyścić dokładnie. Po tym do każdej wydrążonej połówki należy włożyć po dwie łyżki miodu, jednej łyżce masła (lub margaryny) i po szczypcie (lub dwóch) pieprzu. Dynie następnie należy włożyć do naczynia żaroodpornego i piec nie przykryte w temperaturze 1800C przez około dwie i pół godziny, aż dynia stanie się miękka.


Pieczona dynia z porem
Składniki:
1 kg dyni, 8 porów, pół łyżeczki startych nasion kopru, 1 łyżeczka soli, ¼ łyżeczki majeranku i ¼ łyżeczki pieprzu.

Danie dla 4 osób. Dynie pokroić w dwucentymetrowe paski i włożyć do rondla. Do tego należy dodać por i dobrze wymieszać. Osobno zaleca się zmieszać przyprawy: pół łyżeczki startych nasion koperku, jedną łyżeczkę soli, ¼ łyżeczki majeranku i ¼ łyżeczki pieprzu. Tak pozyskana mieszanką należy posypać dynię zmieszaną uprzednio z porem. Piec należy w temperaturze 1800C przez około dwie i pół godziny w naczyniu żaroodpornym pod przykryciem.


Zupa z dyni na mleku
Składniki:
1 kg piure z dyni, 1 litr mleka, masło, miód, syrop klonowy, majeranek, pieprz, cynamon, gałka muszkatołowa, sól, pomarańcza.

Danie na 10 osób. Piure z dyni należy zmieszać z jednym litrem mleka, dwoma łyżkami masła, i dwoma łyżkami miodu. Do tego należy dodać dwie łyżki syropu klonowego, pół łyżeczki majeranku, szczyptę pieprzu, ¼ łyżeczki cynamonu, ¼ łyżeczki gałki muszkatołowej i jedną łyżeczkę soli. Następnie wolno podgrzewamy mieszając i nie dopuszczając do zagotowania. Gdy już zupa jest ciepła, dolewa się do niej cienkim strumieniem sok wyciśnięty z jednej pomarańczy i nadal miesza. Gotowe danie podaje się na gorąco. Ale i tę samą potrawę można podać jako chłodnik. Trzeba tylko wtedy zupę rozcieńczyć dwoma szklankami zamrożonego mleka.




Zupa z letniej dyni, wg. Indian Iroquois
Składniki:
1 kg dyni, 2 pory, miód, koperek, sól, pieprz.

Do dużego garnka wkładamy kilogram umytej i pokrojonej dyni. Dokładamy dwa pory, jedną łyżkę miodu i gotujemy około 40 minut na wolnym ogniu. Po tym dorzucamy jedną łyżkę świeżego posiekanego koperku. Całość przecieramy przez sito i ponownie umieszczamy w garnku dosypując jedną łyżkę soli, 1/8 łyżki pieprzu i podgrzewamy jeszcze przez 5-10 minut. Zupę tak przygotowaną na 6-8 osób podajemy na gorąco lub po schłodzeniu, z tym że podawana jako chłodnik musi być rozcieńczona małą ilością wody.

Dynia u Indian

Archeolodzy ustalili, że dynia uprawiana była 7000 lat przed naszą erą przez dawnych Indian zamieszkujących tereny obecnego Peru. Pierwsze ślady dyni odkryte przez Richarda McNeisha w meksykańskiej dolinie Tehuacán datowane są na 5000 lat przed naszą erą. Dowody na wykorzystywanie dyni przez środkowoamerykańskich Indian Maya i tak zwana kulturę północnoamerykańskich Wypalaczy Koszów pochodzą z 2000 roku p.n.e. Dynie uprawiali na południu stanu Colorado (USA) Indianie Anasazi, których kultura zanikła w drugiej połowie XIII wieku z powodu długotrwałej suszy. Indianie Iroquois dynię zaczęli uprawiać około 700 roku naszej ery. Zapewne nie da się dokładnie określić, kiedy to poszczególne, istniejące dziś jeszcze plemiona indiańskie po raz pierwszy zobaczyli dynię.

Jukatańscy Indianie Maya opowiadają, że ich bohater kulturowy Giaia miał złego syna, który Giaial się zwał. Giaial chciał zabić ojca swego. Pradawni bogowie podszeptali Giai słowa zemsty. I zabił Giaia syna swego Giaiala; wziął ciało jego, porąbał, ułożył w dyni i ukrył ją na stoku góry. Ale wielokroć jeszcze brał Giaia dynię w ręce i płakał nad nią boleśnie, gdyż kochał swego syna, a on wszak już nie żył. Zdarzyło się dnia pewnego, że dotknął dyni i wyszły z niej ryby. Przeląkł się, bo nie zrozumiał znaku i opuścił to miejsce. A poszli tam czterej bracia, cztery sieroty, i zapragnęli pożywić się rybami. Przeznaczenie przywiodło tu Giaię, i przybył on na czas. Uciekający bracia rzucili dynię na ziemię; z kawałków trysnęły strumienie wody. Było jej tyle, że cała okolica jak okiem sięgnąć została zalana ze szczętem. A nad te rozlane wody nasunęły się deszczowe chmury. I wszystko wodą było, i w górze i w dole, ostała się tylko ziemia, na której żyją Indianie Maja, i kilka wysp daleko, tam gdzie Słońce wstaje.
Indianie Iroquois mówią, że dynia wyrosła z głowy kobiety-matki, która zmarła tragicznie przy porodzie drugiego z bliźniaków. Indianie Chippewa twierdzą natomiast, że uprawy dyni nauczył ich bohater kultowy – Nanabozho.
Nie istniejący już Indianie Huron mówili, że gdy w początkach świata spadła na Ziemię kobieta, istota boska, to po pewnym czasie powiła bliźniaki, bardzo różniące się usposobieniem. Już w łonie matki bili się ze sobą i kłócili. Kobieta usłyszała jak jeden z nich powiedział, że chce się urodzić zwykłym sposobem, ale drugi z gniewem odparł, że on się na to nie zgodzi. I wyszedł na świat rozdzierając bok matki, czym też ją zabił. Kobietę pogrzebano w ziemi, a z jej ciała wykiełkowały roślina potrzebne nowej krainie, żeby mogli tam żyć ludzie, którzy wkrótce mieli być stworzeni. Z głowy kobiety wyrosła dynia, z piersi – kukurydza, a z rąk i nóg – fasola.
Według Indian Osage sztuki uprawy dyni nauczyła ich Babcia Puma. Według Indian Manadn dynią opiekuje się dziki łabędź.
Według Indian Mexica dynia i wszystkie inne rośliny wyrosła z ciała boga Centeotla, który dobrowolnie złożył swoje ciało w ofierze Ziemi.
A gdy już dynia Indianom została dana, odkryli oni genialny sposób jej uprawy. Na kawałku ziemi, który często nawożono dla wzbogacenia gleby rybami, sadzono ziarenka kukurydzy, wokół nich ziarno fasoli, zaś pomiędzy nimi – ziarna dyni (czasami po prostu umieszczano przeznaczone do siewu ziarno w pysku martwej dyni). Był to zupełnie inny sposób uprawy od tych w Europie, gdzie każde warzywo sadzono w rządkach, a do tego bardzo wydajny. Tak potrójnie sadzone rośliny otrzymały od Indian Iroquois nazwę Diohe’ko, czyli Trzy Siostry.
Kukurydza, najwyższa z Trzech Sióstr, służyła za tyczkę dla Siostry wątlejszej – pnącej się fasoli. Dynia natomiast rozpościerała się u ich stóp, zatrzymując wilgoć w ziemi, nie pozwalając rosnąć chwastom i broniąc kolczastymi pędami swe pozostałe Siostry przed szkodnikami. Ponadto każda z Sióstr potrzebuje innych minerałów, więc mogą rosnąć wspólnie, nie odbierając sobie nawzajem pokarmu. Każda też z Trzech Sióstr ma liście na innym poziomie, więc każda może w pełni korzystać z nasłonecznienia.
I tak to mitologii Indian Iroquois zaistniały trzy dobre duchy: Duch Kukurydzy, Duch Fasoli i Duch Dyni. Trzy Siostry rodziły się w tym samym miejscu, mieszkały razem w spokoju i zgodzie. W ciche księżycowe noce można je zobaczyć przemykające przez pole i usłyszeć ich glosy w szeleście wysokich łanów. Duch Kukurydzy nosi szatę z podłużnych, zielonych liści i żółty kit. Duch Fasoli ma wieniec z aksamitnych zielonych strąków na głowie. Duch Dyni stroi się we wspaniałe, pomarańczowe kwiaty.
Podczas rozbudowanej ceremonii zwanej Rytuałem Dziękczynienia Indianie Iroquois składali między innymi podziękowanie Trzem Siostrom za to, że przyczyniają się do szczęścia ludzi i za to, że „wzmacniają oddech – główny przejaw życia”. Trzy Siostry nazywali też swoimi „żywicielkami i dobrodziejkami”.
Indianie Kaingang mówią, że w dawnych czasach nie znali ani pieśni ani też tańca. Pewnego dnia Kayurukre (ich bohater mitologiczny) idąc na polowanie spostrzegł dwie gałęzie tańczące pod drzewem. Jedna z nich miała na czubku dynię, która w rytm melodii śpiewanej prze niewidzialną istotę wydawała grzechotliwe dźwięk.
Towarzysze Kayurukre wzięli te gałęzie jako pałeczki do wystukiwania rytmu tanecznego, a on sam zatrzymał sobie dynię jako grzechotkę. I tańczyli wszyscy przy dźwiękach tych instrumentów.
Kilka dni później Kayurukre spotkał wielkiego mrówkojada, który stał wyprostowany na tylnich łapach i śpiewał. Śpiewał tę samą melodię, którą Kayurukre słyszał gdy patrzył na tańczące gałęzie. Wtedy zrozumiał, że owym tajemniczym śpiewakiem był wielki mrówkojad. Mrówkojad zażądał zwrotu swoich gałęzi i zaczął z nimi tańczyć. Przepowiedział on Kayurukre, że jego żona urodzi mu chłopca.
W wierzeniach Indian Tapirape ze środkowej Brazylii w czółnach zrobionych z dyni szybują w powietrzu Topu małe duchy całkowicie obrośnięte białymi włosami
Bernal Diaz de Castillo w swym „Pamiętniku żołnierza Korteza” opisującym dzieje podboju państwa Indian Mexica, w pewnym miejscu napisał: „Dalej szliśmy już z lżejszym sercem, pojadając dynie zwane ayotes i kierując się na Tlaxcalę.” Być może były to pierwsze degustacje tego owocu dokonane przez najeźdźców Białych.
Równie wcześnie Biali zanotowali, że dynie pumpkin i squash uprawiali Indianie Timucua z Południowego Wschodu Ameryki Północnej.
Indianie Cheyenne dynię nazwali heóvemâhoo'o. Indianie Potawatomi na dynię mówią wapkon a dynie (w liczbie mnogiej), określają słowem wapkonen.
Dynia squash, nazwę swą wywodzi z języka Indian Narraganset, od słowa asquutasquash. Indianie Chippewa dynię squash nazywają na’bûgogwis’simaün, co znaczy „plaska dynia”. Ci sami Indianie dynię zwyczajną nazywają ogwis’simaün.
Dynia uprawiana był też i przez Indian Cherokee.
Na swych małych ogródkach dynie uprawiały też i kobiety Indian Pawnee. Zebrane z poletek plony ukrywały one w znanych sobie miejscach, po czym, wraz z całym plemieniem, wyruszały na prerie by łowić zwierzynę. Do miejsc, w których uprawiały rośliny i w których ukryły swe zbiory, powracały wczesną zimą. Ktoś naliczył siedem gatunków dyni uprawianych przez Indian Pawnee, ale mi wydaje się, że jest to szacunek lekko przesadzony. A może i nie, ponieważ inne źródła podają, że Indianie Hopi uprawiali osiem odmian dyni.
U jukatańskich Indian Lakandon uprawą dyni i innych roślin, zajmowali się (i zajmują) włącznie mężczyźni.
Indianie używali różnych gatunków dyń do bardzo różnych celów; dla pokarmu, leków i na naczynia.
Dawni meksykańscy Indianie Mexica pastą pozyskaną z pestek dyni zagęszczali chilome – sos robiony na bazie chili.
Dla celów spożywczych Indianie północnoamerykańscy dynie piekli w całości w gorącym popiele, gotowali w rosole, ucierali i podawali z masłem, a jak udało się zanotować, Indianie Oneida „gotowali z mięsem do konsystencji zupy ziemniaczanej”.
Indianie Chippewa dynię squash nazywali na’bûgogwis’simaün, czyli „płaska dynia”. Dynię zwyczajną nazywali ogwis’simaün. Kwiaty dyni zwyczajnej suszyli i używali ich do zagęszczania rosołu. Zmieniając zaś okresowo miejsce obozowania, zawsze zabierali ze sobą woreczek wysuszonych nasion dyni, które gotowały w sosie do mięsa, zagęszczając go w ten sposób.
Ze względu na swą pożywność i szerokie zastosowanie, dynia squash miała dla Indian Iroquois, i innych plemion Wielkich Lasów Wschodu Ameryki Północnej, tak samo wielkie znaczenie jak kukurydza na innych obszarach.
Indianki Iroquois cięły dnie w długie paski, suszyli i tak spreparowane przechowywały na okres zimowy.
Kiedy w 1743 roku Do Indian Iroquois przybył John Bartram, zanotował, że Indianie ci w kotle gotowali dynie i jej kwiaty.
Kobiety Indian Iroquois często piekły całe dynie czasami wraz z tłustymi, słodkimi żołędziami i orzechami maślanymi, używając przy tym jako przypraw tłuszczu, miodu lub syropu klonowego. Delikatne, żółte dynie letnie były nieraz gotowane i rozcierane na zupę.
Co roku w porze gdy jelenie zmieniają sierść Indianie Seneca przyrządzają maść z kukurydzy i dyni. Przykładając lek do rany trzeba śpiewać i grzechotać tykwami. Indianie rzucają też przy tym do ognia tytoń, bo spalanie tytoniu równa się modlitwie.
W swej medycynie Indianie miąższ dyni i jej nasiona używali w przypadku zatruć, schorzeń pęcherza moczowego i eliminacji pasożytów z przewodu pokarmowego. Indianie Maya używali soku dyni jako okładu na oparzenia.
Pani Stevenson zanotowała w XIX wieku, że dynia zwyczajną używana była przez Indian Zuni zarówno jako pokarm jak i lek. Nasiona i kwiaty aplikowano zewnętrznie, aby ulżyć miejscom pokłutym kolcami kaktusów. Leczniczy człowiek Indian Yuma dawał emulsję (zawiesinę) z dyni oraz nasiona arbuza na zranienia. Indianie Menominee używali nasion squash do ułatwienia oddawani moczu. Nasiona te rozcierano w moździerzu, a pozyskany w ten sposób proszek mieszano z wodą i podawano do picia. Indianie Catawba żuli nasiona dyni, świeże lub suszone, i połykali to jako rodzaj pewnego lekarstwa.
Dla Indian Iroquois dynia miała też i znaczenie ceremonialne. Z długich tykw robiono niekiedy grzechotki używane przez tajne stowarzyszenia.
Nowożeńcy Zachodnich Indian Apache przez pierwszy rok związku lub do czasu urodzenia się pierwszego dziecka mieli zakaz wchodzenia na pole, gdzie uprawiano dynie.
Jako naczynia łupiny dyni wykorzystują dziś jeszcze Indianie Waika, a Indianie Quechua w tym samym celu przepięknie je dodatkowo dekorują.
Indianie Navajo wypracowali w swym jubilerstwie szereg stylów, z których najbardziej chyba znanym jest „squash blossom”, czyli „kwiat dyni”. Charakteryzują go naszyjniki, kolczyki i bransoletki. Nazwę zaczerpnięto od formy powtarzającego się w regularnych odstępach koralika o kwiatowej formie, nadającemu „rytm”. Wyrabiany w tym stylu naszyjnik składa się z nanizanych na grubą bawełnianą nić koralików, a raczej korali. Czasami są one wyłącznie srebrne, częściej jednak połączone są z turkusowymi kamieniami. Każdy z kamieni jest starannie oprawiony w srebro. Naszyjnik wieńczy duży wisior w kształcie niepełnego okręgu, otwartego na dole. Element ten został prawdopodobnie przejęty z hiszpańskich naczółków (część końskiego ogłowia), pochodzący z kolei od arabskiego półksiężyca. Indianie Navajo nazywają tę część naja, czyli „wschodzący”.
A jeszcze inaczej zaistniała dynia w kulturze Indian Hopi. Tam to robiono fryzury zwane kwiatem dyni squash. Uczesanie tego typu nosiły jednak tylko dojrzałe dziewczyny, gotowe do zamążpójścia. Zanim jednak pozwolono im na noszenie takiego uczesania, musiały one dowieść swej biegłości w pracach kobiecych, takich jak mielenie przez cztery dni kukurydzy na mąkę. Po tym można już było ułożyć im włosy w kwiat dyni squash, ale i to wymagało dużej sprawności i umiejętności. Aby wykonać taką fryzurę, należało wpierw włosy wyszczotkować, rozdzielić na środku głowy i podzielić opadające włosy z każdej strony głowy na dwa długie kosmyki, z których każdy obwijano z kolei wokół wysuszonej i wygiętej w kształcie litry U gałązki, lokalizowanej za uchem dziewczyny. W wyniku serii przeplatań kosmyków włosów wokół gałęzi, tworzono z obydwu stron głowy dwa duże, okrągłe twory, przypominające właśnie swym kształtem liść dyni. Proces wykonania takiej fryzury był dość czasochłonny i często robiono to przez godzinę czasu. Po zamążpójściu, kobiety chodziły już tyko w rozpuszczonych włosach.

Potrawy z dyni

Potrawy z dyni

NALEŚNIKI Z POWIDŁAMI DYNIOWO – POMARAŃCZOWYMI lub
z DŻEMEM Z JABŁEK I DYNI
Powidła:
Dynia ok.1 kg;
Pomarańcze 4 szt.;
Cukier 250g;
Cytryn 2 szt. – sok;
Naleśniki:
Mąka 340 g;
Mleko 250ml;
Woda 200ml;
Sól do smaku
Olej do smażenia
Polewa czekoladowa:
Czekolada mleczna 100g;
Mleko 100g.
Dżem z dyni i jabłek
Dynia 750g;
Jabłka 750g;
Cukier 150g;
Cynamon do smaku.
Sposób wykonania:
Dynię oczyścić z pestek i skóry, pokroić w kostkę. Pomarańcze obrać podzielić na cząstki, wymieszać z dynią, zalać szklanką wody i dusić na wolnym ogniu pod przykryciem, od czasu do czasu mieszając, aż składniki rozgotują się na jednolitą masę. Przetrzeć przez sito, dodać cukier, sok z cytryny, smażyć do żądanej gęstości. Masa smarować usmażone naleśniki i dekorować polewa czekoladową.


CIASTO Z DYNI
Dynia starta na tarce jarzynowej 2 szklanki;
Cukier 1 szklanka;
Jaja 3 szt;
Cynamon 3 łyżeczki;
Soda 1 łyżeczka;
Cukier waniliowy 1 opakowanie;
Mąka 3 szklanki;
Olej 1 szklanka.
Sposób wykonania:
Jaja ubić z cukrem, dodać olej, mąkę, cukier waniliowy, sodę i cynamon. Wszystkie składniki wymieszać mikserem, a na końcu dodać dynię i delikatnie wymieszać łyżką. Wlać do formy piec w temp.180 stopni przez 50 minut. Po przestudzeniu posypać cukrem pudrem lub polać polewą czekoladową.

RACUSZKI Z DYNI
Budyń waniliowy 2 opakowania;
Miąższ dyni 600g;
Jogurt naturalny 400g;
Mąka 640 g;
Jaja 4 szt.;
Cukier puder 75g;
Proszek do pieczenia 1 łyżeczka;
Dżem z czarnej porzeczki 1 słoik;
Sposób wykonania:
Dynię zetrzeć na tarce o grubych oczkach, dodać pozostałe składniki, ustalić odpowiednią gęstość ciasta. Smażyć z obu stron na rozgrzanym oleju. Podawać z cukrem pudrem i dżemem.

ZUPA KREM Z DYNI
Bulion warzywny 600ml;
Miąższ z dyni 1000g;
Mleko 250 g;
Cukier 2 łyżki;
Śmietana 30% 4 łyżki;
Pieprz biały, gałka muszkatołowa, sól, cukier do smaku;
Koperek do dekoracji;
Groszek ptysiowy.
Sposób wykonania:
Bulion podgrzać. Dynię pokroić w kotkę, gotować w bulionie z dodatkiem mleka i cukru około 20 min. Zmiksować dodać śmietanę, przyprawić gałką i pieprzem. Podawać posypane koperkiem z dodatkiem groszku ptysiowego.